- συμπίπτων
- συμπί̱πτων , συμπίτνωfallpres part act masc nom sg
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
συμπίπτων
Look at other dictionaries:
въпасти — ВЪПА|СТИ (405), ДОУ, ДЕТЬ гл. 1. Упасть, рухнуть: ѿ лютыхъ ѡнѣхъ ранъ потомь въпадъ. лежаше на земли мьртвъ всь. ЖФСт XII, 135 об.; аще въпадеть врагъ твои. не радѹисѩ надъ нимъ ([ἐμ]πέσῃ) Пч к. XIV, 119; || провалиться: ѹчала бѣ рушитисѩ… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
συνεκτραχύνομαι — Α (για ποταμό ή χείμαρρο) γίνομαι ορμητικός μαζί με κάποιον («ὁ Ἄσσος συμπίπτων τῷ Κηφισῷ καὶ συνεκτραχυνόμενος», Πλούτ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < συν * + ἐκτραχύνομαι «ερεθίζομαι, εξοργίζομαι»] … Dictionary of Greek
